Απομονωμένοι, χωρίς παράδοση και αναστοχασμό Κολλημένοι στα άγχη και τις αγωνίες μας και με εφόδια λειψές γνώσεις και εμπειρίες κοινωνικότητας από τα κομματικά γραφεία και τις ιδιοτέλειες της εξουσίας, είναι εύλογο που μας φαίνονται όλα απογυμνωμένα, ερείπια, πιο μαύρα κι από μαύρα. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, μέσα από δρόμους καταστροφής, χωρίς λίγο νερό ανανέωσης και … Συνεχίστε να διαβάζετε το Αποχρώσεις.
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον σύνδεσμο στον WordPress ιστότοπο για ενσωμάτωση
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον κώδικα στον ιστότοπό σας για να ενσωματωθεί